Showing posts with label literature. Show all posts
Showing posts with label literature. Show all posts

Thursday, January 27, 2011

Tüm Fırsatlar ve Öykü Atölyesi

Thursday, January 27, 2011 0 Yorum

Uzun zamandan beri roman yazmakla ilgileniyorum. Kafamda konu, kişiler ve kurgu oluşsa da öğrenmem gereken yazım teknikleri var. Bu ilgimi destekleyen erkek arkadaşım geçen gün http://www.tumfirsatlar.com/ isimli fırsat sitesinden öykü yazma tekniklerini öğreten bir eğitim çeki hediye etti. Bu eğitimden bahsetmeden önce bu sıralar fazlasıyla popüler ve mantıklı olan, bütün fırsatlara tek bir adresten ulaşabildiğiniz bu siteyi ziyaret etmenizi, hatta açılış sayfanız yapıp, her gün o güne özel fırsatları takip etmenizi öneririm. Ben öyle yapıyorum ve gerçekten değişik mekan ve aktivite fırsatları oldukça ilgimi çekiyor.

Gelelim Öykü Atölyesi' ne...


Şişli ' de bir stüdyo dairede hizmet veren Öykü Atölye 'sindeki ilk eğitimimi Park Kitap Yayın Yönetmeni Sedat Demir ' den aldım. Kendisinden öğreneceğim çok şey olduğuna hiç şüphem yok. Hayattan ve edebi değeri tartışılmaz eserlerden verdiği örneklerle yazı dünyasının içinde çok keyifli bir üç saat geçirdik.


Öyküleme, karakter oluşturma ve öyküde anlatım yollarıyla ilgili kafamdaki onlarca sorudan çoğuna cevap alma fırsatı buldum. Dört hafta boyunca devam edecek eğitimin sonunda ben ve benim dışımda eğitime katılan 14 kişinin yazdığı öykülerden oluşan kitabımız basılacak. Gerçekten böyle bir eğitime katıldığım ve sonunda ölmeyecek bir hatıra olan bu kitaba sahip olacağım için çok mutlu ve heyecanlıyım. Önümüzdeki haftaya kadar yazmam gereken öykü denemesini yazar yazmaz blogumda yayınlayacağım. Şimdi eğitmenimiz tarafından verilen okunması gereken roman alternatiflerinin bir kısmını sizlerle paylaşacağım...


Henry James-Bir Kadının Portresi
Miguel de Cervantes-Don Quixote
Fyodor Mikhailoviç Dostoyeveski-Karamazov Kardeşler
William Faulkner-Ses ve Öfke
Stendhal-Kızıl ve Kara
Franz Kafka-Amerika
Thomas Hardy-Çılgın Kalabalıktan Uzak
Gabriel Garcia Marquez-Yüzyıllık Yalnızlık
Franz Kafka-Şato
Hermann Broch-Bilinmeyen Değer
Fyodor Mikhailoviç Dostoyeveski-Suç ve Ceza
Frans Eemil Sillanpaa-Kutsal Yoksulluk
Gustave Flaubert-Madame Bovary
Harper Lee-Bülbülü Öldürmek
Luis Martin Santos-Sessizlik Zamanı
Jerome David Salinger-Gönülçelen
George Orwell-1984
Ingeborg Bachmann-Malina
Ivo Andriç-Drina Köprüsü
Ahmet Hamdi Tanpınar-Saatleri Ayarlama Enstitüsü
Saul Bellow-Boşlukta Sallanan Adam
John Fowles-Fransız Teğmenin Kadını
Milan Kundera-Ölümsüzlük
Aldous Huxley-Cesur Yeni Dünya
Michel Butor-Değişme
Orhan Pamuk-Kara Kitap
Andre Breton-Nadja
Sadık Hidayet-Kör Baykuş
Yusuf Atılgan-Aylak Adam
Mario Vargas Llosa-Kent ve Köpekler
Martin Eden-Jack London
Ferdydurke-Witold Gombrowicz
Alessandro Baricco-İpek
James Joyce-Dublinliler
Orhan Pamuk-Cevdet Bey ve Oğulları
Oğuz Atay-Tutunamayanlar





















Tuesday, January 11, 2011

George Orwell-1984

Tuesday, January 11, 2011 3 Yorum


George Orwell' ın 8 Haziran 1949 yılında basılan ve 1984 yılında beyaz perdeye uyarlanan romanı Bin Dokuz Yüz Seksen Dört beni oldukça etkileyen kitapların başında geliyor. Özellikle sorgulama kavramının çokta bilincinde olmadığımız şu günlerde inanıyorum ki romanı okuduktan sonra dikkatinizi bile çekmeyen detayların ne derece önemli olabileceğinin farkına varacaksınız.
Konusu itibariyle oldukça ses getiren 1984 tamamen distopik bir dünyada geçiyor.Ne kadar düşsel bir ortamda olsa yazarın yıllar sonrasını görebilme yeteneğine  hayran kaldım. Yayınlandığı dönemde bile akıllarda bir çok soru işaretine sebep olan eser giderek günümüzle benzeşiyor. Romanda despotizme dayalı devlet anlayışıyla yönetilen halkın yaşadığı korkular, düşünce özgürlüğünün en büyük suç sayıldığı bir düzende aklını kontrol etmeye çalışan insanların yaşadığı zorluklar, eğitim ve bilim gibi değerlerin hiçe sayılması kısacası sonsuz yozlaşma konu ediliyor.
Romanın ana karakteri Winston Smith ''Doğruluk Bakanlığı'' adını verdikleri bir ''yer'' de çalışıyor.İnsanlar çalıştığı , yaşadığı, yemek yediği hatta yürüdüğü sokaklarda bile tele ekran adını verdikleri ses ve harekete duyarlı makinalar tarafından izleniyorlar.Bu durumda hiç kimsenin ne özel hayatı ne de sisteme karşı çıkabilecek cesareti olmuyor. Dikkat çekici olaylardan biride belli saatlerde elektrik verilmesi ve kesilmesi. İnsanların ne yapmaları gerektiği devlet tarafından büyük harflerle yazılmış.
Ana karakter Winston içinde bulunduğu sistemin kendi çıkar ve kurallarına göre tarihi yeniden yazdığını, sisteme aykırı her olay ve kişiyi tarihten istediği gibi sildiğini ve kimsenin buna karşı çıkamadığını görerek içten içe düşünce suçu işlemeye başlıyor.

(Bu arada romanın bir yerinde Milli Piyango ve Sayısal Loto gibi çekilişlerinde tamamen bir yalan üzerine kurulu olduğu, büyük ikramiyenin nedense çevremizde tanıdığımız kimseye çıkmadığı ve sadece ufak değerlerin kazandırıldığı düşüncesi bana oldukça mantıklı geldi.)


Kendisi gibi düşünen ve yönetildikleri parti tarafından Big Brother  adını verdikleri kişinin var olmadığını bilen başka insanlarında olduğuna inanan Winston, çok büyük bir risk alarak suçunu kağıda döküyor ve bu başka insanlarla iletişim kurmanın yollarını arıyor.Ancak ondan önce Doğruluk Bakanlığı'nda çalışan Anti-Sex(sadece çocuk dünyaya getirmek amacıyla iki insanın beraber olup insani hiç bir haz yaşamamaları gerektiğine inanan örgüt) örgüt üyesi Julia kendisiyle temasa geçiyor. Gizli gizli buluşup birlikte olmaya ve birbirlerini sevmeye başlıyorlar. Devlet yönetiminde önemli bir pozisyonda  çalışan O'Brien'ında kendileri gibi sisteme içten içe baş kaldırmış bir düşünce suçlusu olduğuna inanarak onunla temasa geçebilmenin hayallerini kuruyorlar.
Romanın bu kısımları oldukça heyecan verici onların her an düşünce polisleri tarafından yakalanacaklarını hissederek kendinizi kaptırıyorsunuz.
Beklenenin aksine O'Brien onlarla temasa geçiyor ve tele ekransız bir ortamda onlara Kardeşlik Örgütünün var olduğunu ve artık onlarında örgütün birer üyesi olduklarını söylüyor. Sorularının cevaplarını alabilecekleri bir kitabın kendilerine ulaştırılacağı sözü ile oradan ayrılıyorlar. Kitap ellerine ulaşsada romanın sonunda O'Brien hakkında büyük hayal kırıklığı yaşıyorlar.

Romanda  SAVAŞ BARIŞTIR, ÖZGÜRLÜK KÖLELİKTİR, CEHALET KUVVETTİR  gibi devlet sloganlarına yer veriliyor. Burada devlet çift düşün tekniği ile karşıt kavramları bir arada kullanarak doğmatik gerçekliğe aykırı düşünceleri insanlara kabul ettirmeye çalışıyor. Devlet anlayışına göre insanlar sürekli savaş,yoksulluk ve hastalık olduğuna inandırılarak yozlaştırılmaya çalışılıyor.

Politik güç kaygıları ile iktidarı elinde tutabilmek için her türlü yanlış yola sapan ''devlet'' sonunda Julia ve Winston'ı da ele geçiriyor. Düşüncelerini kontrol altına alabilmek için öyle işkenceler yapıyorlarki sonunda Winston 2x2=5 diyebilecek noktaya geliyor.

Romanın sonunda diğer insanlar gibi Winston ve Julia'da hiç birşeyden zevk almayan,düşünmeyen,hissetmeyen,tutkusunu ve mücadele yeteneğini kaybetmiş ruhsuz insanlara dönüşüp kurulan düzen içinde onlara verilen rol neyse o şekilde yaşamlarına devam ediyorlar.

Romanda bir çok noktanın bu günle örtüştüğü su götürmez bir gerçek. Bundan sonrası okumaya ve yorumlamaya kalmış...
Copyright © Venus En Me